Beijing, De Verboden Stad, Harbin, Mudanjiang, Dalian, 4e week

Hoi allemaal,

maandag 3 juli zijn we met de taxi naar De Verboden Stad gegaan, mobiele airco om de nek, (die we ‘s nachts aan de oplader hebben staan) een gids vertelde ons over de eeuwenoude cultuur en geschiedenis van de Dynastie, zittend in een tuktuk kregen we beetje een indruk van deze oude keizerlijke stad. De Verboden Stad was de plaats van waaruit de Chinese keizers van de Ming- en de Qing-dynastie hun rijk bestuurden. De in de Chinese hoofdstad (Beijing) gelegen stad werd gebouwd en voltooid in 1422. (UNESCO-Werelderfgoedlijst) Dit was even een geschiedenislesje voor de geïnteresseerden haha. Bij 40 graden konden we onze aandacht er redelijk goed bij houden. Aan het eind van de dag hebben we een fietstocht gemaakt door Beijing, het fietsen kunnen we toch niet laten, anders krijgen we ontwenningsverschijnselen. Langs de straten staan rijen fietsen, je scant de QR-code op de fiets, ongeveer een uur gefietst, als je de fiets dan weer op slot zet, dan stopt de tijd en dan heb je via de QR-code met je mobiel betaald. We fietsten ook door de laan waar veel ambassades zitten, Henry wilde een foto maken van de Nederlandse ambassade, direct een beveiliger op z’n bagagedrager en reprimande.

Dinsdag 4 juli was de aanvraag bij ambassade voor Elena’s paspoort. Heel ontspannen en vrolijk gingen Cesar, Serena en ook Elena (die ze “live” moesten tonen) er naar toe. Wat teleurstellend, boos en verdrietig was hun bezoek, ze hadden gedacht om een paspoort met de naam Elena van Faassen aan te vragen, maar omdat zij als baby al ingeschreven is in het “familieboek” werd er een paspoort uitgegeven met de naam Zhang Ailienna, het is of Nederlands of Chinees, regel is regel, het is niet mogelijk, veel verdriet en woede bij Cesar dat zijn dochter niet de naam van Faassen kan krijgen, wij vinden het extra verdrietig qua achtergrond van Cesar. Contact gehad met Den Haag, hopen dat ze in Nederland nog kunnen bemiddelen, dus fingerscrossed. Wij ervaren dat in dit land heel veel mogelijkheden zijn, maar de onmogelijkheden zijn soms groter in onze ogen, je moet je aan het systeem houden, verder kunnen wij hier niets over zeggen! ‘s Avonds stond er koeiemaag op ons menu, mijn maag is op sommige momenten niet zo sterk, dus ik heb mijn portie maar aan Fikkie gegeven, Henry heeft het geprobeerd and still alive.

Woensdag 5 juli wederom naar De Verboden Stad (40 graden) veel keizerlijke paleizen gezien, het was de vaste residentie van 24 achtereenvolgende keizers, dit was verboden gebied voor buitenstaanders (het gewone volk dus) vandaar de naam De Verboden Stad. Door de extreme hitte hebben we geen bezoek gebracht aan De Muur, werd ons afgeraden, ook wilden we graag het  Plein van de Hemelse Vrede (bekend om studentenprotest) bezoeken, maar door de extreme drukte en hitte is ons dit niet gelukt.

Wel zijn we er met de taxi langsgereden, een gigantisch groot portret van de grote leider die met open ogen ons van links naar rechts volgde.  Bizar om te zien. Alles onder controle hier ook weer. Ook bij het binnengaan van De Verboden Stad weer paspoortcontrole, onze nummers werden ingetoetst en al onze gegevens kwamen op een scherm tevoorschijn. We zijn hier echt niet anoniem, men weet precies waar wij ons bevinden, we zijn overal te traceren, overal weer camera’s, we zeggen wel tig keer tegen elkaar: echt niet normaal, maar alles gaat rustig, heel gecontroleerd, geen afval, geen graffiti, geen opstootjes, zelfs bij langdurige en uitgebreide controles van ons blijven de mensen in de rij achter ons rustig.

We hebben de hitte goed doorstaan door ons hoofd te bedekken, veel water te drinken en onze mobiele airco, we wilden niet weer dezelfde taferelen meemaken als op Bonaire toen we beide in een ambulance zijn beland door de hitte. Toch hebben we heel veel gelopen, je doet wat haha.

Vandaag hebben we eeuwenoude cultuur gezien, daarnaast  de sneltrein van de wereldeconomie!

Donderdag 6 juli zijn we bij 40 graden uit Beijing vertrokken met de hogesnelheidstrein, weer vonden de beambten onze paspoorten interessant, bagage van Cesar werd er uitgehaald en ze konden zelf wel een bus scheerschuim gebruiken, de dienaren houden zich ten alle tijde aan de wet, na een 5 uur durende reis met verschillende landschappen tussen hoge bergketens en vele tunnels door, kwamen we aan in Harbin met 23 graden. Heel knap om een spoorlijn midden door het gebergte aan te leggen van duizenden km. Deze miljoenenstad ligt in het noord-oosten, er zijn veel Russische invloeden  te vinden. Op het treinstation zagen we mobiele koffers, de persoon zit er zelf op en stuurt, koffer kan opgeladen worden, telefoon kan er aan opgeladen worden, hahaha Henry en ik lopen hier rond met een rugzak van 40 jaar oud en daar redden we ons prima mee!  Geen gestress met opladers en nog altijd functioneel, back to basic!

Vrijdag 7 juli gaf Serena ons een rondleiding door Harbin, erg mooi dat we iedere dag een gids bij ons hebben, zij heeft in deze stad gewoond en gewerkt, ze importeerde hout uit Rusland, we gingen naar een Russisch-Orthodoxe cathedraal, gewandeld langs een grote rivier en ons vergaapt aan de pracht en praal van Ruslands glorie. In de namiddag met de hogesnelheidstrein anderhalf uur rijden richting het noorden, naar de plaats Mudanjiang, 160 km verwijderd van Vladivostok, waar we een warm welkom kregen door Cesar en Serena’s vrienden.

Zaterdag 8 juli waren Cesar en Serena (wij ook) uitgenodigd voor een echt traditionele Chinese trouwerij. Vrienden van hun gingen trouwen, gigantisch veel en groots vuurwerk in de morgen, een enorm grote zaal (600 mensen) waar de ceremonie plaatsvond. Het prachtig mooi geklede bruidspaar legde de geloften af, dit keer geen vertaling voor ons, maar onze kijkers waren onze vertalers!  Op een bruiloft in China geef je geen Brabantia strijkplank als cadeau, maar van oudsher wordt er een RODE ENVELOP met daarin een geldbedrag gegeven. Veel rode kleding, de rode kleur symboliseert geluk!  Er zijn veel rituelen en symbolen en deze dag zat vol met mooie Chinese tradities. Ik vond het een sprookje, Henry vond het meer Jan Klaassen en Katrijn. We hebben ons deze dag maar niet bezondigd aan de kleurloze sterke drank, genaamd Baijiu die sterk verbonden is met de Chinese cultuur, alcoholpercentage 50%.

Zondag 9 juli een vliegticket geboekt en weer teruggevlogen naar onze basis in Dalian. Frappant detail, wij kunnen als buitenlander geen stoelen boeken bij de nooduitgang. Na, de in onze ogen, abnormale controle (Elena moest uit de kinderwagen gehaald worden, getoond worden en ze werd op de foto gezet) diepe zucht, rollende ogen, vooral niks zeggen, toen waren wij langs de zoveelste security (zijn inmiddels de tel kwijt) Nu weer terug op grote hoogte en we maken even pas op de plaats.  26 graden. We hebben de afgelopen week een klein gedeelte gezien van het immense China met z’n ongelooflijke diversiteit aan culturen, tradities, gebruiken en omgangsvormen, heel anders dan we in Nederland en de rest van Europa gewend zijn.

Nu DvhN lezen over de val van ons kabinet, dat is andere koek! 

Groetjes van ons en bedankt voor jullie reacties, leuk voor ons om te lezen!